تاثیر روانی اخبار بد بر روحیه و روان

در قسمتی از کتاب من مضطرب استفانی برتولون به عنوان یک روانکاو شرح حال یکی از مراجعین را می‌نویسد. آلبان ۵۳ ساله دچار اختلال اضطراب فراگیر است، او به من گفت:«زمانی که همسرم اخبار تماشا می‌کند تنها چیزی که به سراغم می‌آید ترس است. من با دیدن تصاویر بسیار حساس می‌شوم. در واقع، به اخبار گوش می‌دهم اما اصلا دلم نمی‌خواهد تصاویر را ببینم. این قضیه واقعا برایم سخت است. حتی پیش آمده که با دیدن تصاویر مربوط به زلزله هاییتی یا ژاپن گریه کرده‌ام. واقعا برایم غیرقابل تحمل است! هر بار به خود می‌گویم دنیای ما رو به نابودی است.» شرایطی که در مورد آلبان ۵۳ توضیح داده شده شبیه بسیاری از کسانی است که به استفاده دائمی و یکسره از شبکه‌های خبری فارسی زبان خارجی معتاد هستند. دبیران و خبرنگاران این شبکه‌ها وظیفه دارند به صورت مستمر خبرهای منفی پیرامون ایران را یافته و آنها را منتشر کنند. از خبر تصادف و زلزله، قتل بگیرید تا بی‌کفایتی مدیران در حوزه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی …
بنابراین اگر شما مشتری دائمی این شبکه‌ها باشید به صورت بیست و چهار ساعته در معرض حس ناامیدی، نفرت، اضطراب و ترس از آینده قرار خواهید داشت. شما با دیدن ۱۰ دقیقه خبر در روز هم می‌توانید از اوضاع و احوال با خبر شوید، اما باید بدانید که در بقیه اوقات خبرها تکراری است و ببینده به طور مداوم دارد با حس بدبختی و بیچارگی بمباران می‌شود. کیست که نداند شرایط اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی مناسب نیست؟ کیست که مخالف آگاهی رسانی، دانش و انتقال اطلاعات باشد، اما شما در این شبکه‌ها فقط اخبار منفی می‌بینید، هیچ کار مثبتی انجام نمی شود، همه چیز در معرض نابودی است و ما در فقر بدبختی و بیچارگی دست و پا می‌زنیم. این تصویری است که شبکه‌های فارسی زبان خارجی از ایران ارائه می‌دهند. پیشنهاد من این است که به اعصاب و روحیه‌تان رحم کنید و تا حد امکان از دیدن این شبکه‌ها دوری کنید و یا اگر می‌بینید کم ببینید و بدانید که شما در برابر نگاه یک طرفه و سوگیرانه به وقایع ایران قرار دارید. اگر خیلی مایل به آگاه شدن و افزایش اطلاعات هستید، کتاب بخوانید.